کتاب دست بد

دست بد

اثر شهریار وقفی‌پور

«دست بد» جدیدترین اثر داستانی «شهریار وقفی‌پورِ» نویسنده و مترجم است. این کتاب سال 1397 برای نخستین‌بار منتشر شد و حال به چاپ دوم رسیده است.

وقفی‌پور با تسلط به ادبیات جهان و به‌طور خاص ادبیات امریکا، به فرم ثابتی در جهان ذهنی خلق‌شده‌اش رسیده است. در آثار او حوادث به شکلی نامتعارف رخ می‌دهند و باعث می‌شود جهانی انتزاعی پیش روی مخاطب ساخته شود. بارزه‌ی اصلی داستان‌های او تنهاییِ ذاتی انسان معاصر در جهانِ سرعت و حادثه است.

درباره‌ی رمان:

«دست بد» یک رمان جنایی و پلیسی متفاوت و سرشار از ارجاعات و روابط بینامتنی در ادبیات داستانی ایران است.

آن‌چه وقفی‌پور در «دست‌ بد» پیش روی مخاطب قرار می‌دهد، متفاوت‌تر از تجربه‌های پیشین‌مان در ادبیات جنایی و حادثه‌ای ایران است. چگونگی حل معما، شخصیت‌پردازی کاراگاه و قاتل داستان و همچنین نثری که او برای روایتش انتخاب می‌کند همگی دارای مؤلفه‌هایی هستند که به این تفاوت هویت و حقیقت می‌بخشند.

حجت بداغی معتقد است رمان «دست بد» یک رمان روشنفکری است. نه از این جهت که کارگاه عرب‌زاده ویتگنشتاین می‌خواند. نه چون ساختار این رمان با ساز و کار رمان پلیسی همسو نیست. در این رمان حواشی بیشتر از وقایع برای کارگاه عرب‌زاده اهمیت دارد.

به گفته بداغی، وقفی‌پور در رمان «دست بد» خودش را اسیر ساختار رمان پلیسی نکرده است بلکه این ساختار را به گونه‌ی مورد نظر خودش تغییر داده است. بسیاری از اتفاقاتی که در این رمان اتفاق می‌افتد در واقیعت نیز اتفاق افتاده است. در این داستان با برشی از جامعه روبه‌رو هستیم که خود فاجعه است.

امیرحسین خورشیدفر نیز  معتقد است «دست بد»، یک رمان پلیسی با مایه‎هایی از رئالیسم جادویی، بینامتنیت، خشونت و درآمیختن واقعیت و فانتزی به سبک پست مدرنیست‌هاست.

برشی از کتاب:

این وضع چهارسال‌وسه‌ماه ادامه پیدا کرد تا اینکه یک شب بهاری، وقتی در کوچه منتظر میزبان بعدی‌اش بود. تمساحی که از کانال بیرون آمده بود. او را خورد؛ البته بعضی‌ها معتقد بودند که این شایعه‌ای بیش نیست و درواقع، یکی از مردهای باغیرت که او را با زنش دیده بود، پرتش کرده بود توی کانال.  به‌هرحال، حادثه‌ی مرگ دختر و بچه‌ی نارسش، برای چند ساعت تصویر جسد پاره‌پاره‌ی دختر عکاس را از ذهن ستوان عرب‌زاده بیرون کرده بود، اما همیشه امر سرکوب‌شده باز می‌گردد، آن هم با نیرویی مضاعف‌شده.

از دیگر آثار شهیار وقفی‌پور که توسط نشر نیماژ منتشر شده است. می‌توان به ترجمه‌ی رمان‌های «کفن جیب ندارد» نوشته‌ی هوراس مک‌کوی، «دوست مرحوم من» نوشته‌ی آندره‌ی کورکوف  و «بلید رانر» نوشته‌ی فیلیپ کی.دیک. ترجمه‌ی مجموعه‌داستان‌های «سرزمین اکتبر» نوشته‌ی ری برادبری و «غم» نوشته‌ی دونالد بارتلمی. مجموعه‌ی ترانه‌‌ی «از هر ملوانی خواستی بپرس» که شامل آثاری از لو رید، باب دیلن، دیوید بوئی، تام ویتس، نیک کیِو، رابرت پلنت، اور ماسا و … می‌شود. تالیف رمان «فصل‌های دوزخی انتهای اتوبان 61» و مجموعه‌داستان‌های «آگراندیسمان» و «سبک‌های حسادت» و دو کتاب تالیفی در حوزه‌ی فلسفه به نام‌های «محبوس در هزارتو یا مذاب در آسمان» و «وزارت فکر و دانش سیاست» که کتاب آخر را به‌همراه محرم محمدی نوشته است، اشاره کرد.