چراغی در نیمه شب

درباره‌ی چراغی در نیمه شب: 

بری استیویس سال 1906 به دنیا آمد و سال 2007 بعد از یک قرن زندگی پربار درگذشت. این نمایش‌نامه‌نویس بیشتر برای سه اثر اصلی‌اش شناخته می‌شود: چراغی در نیمه‌شب درباره‌ی مبارزه‌ی گالیله بر علیه کلیسا برای اثبات حقیقت؛ مردی که هیچ‌گاه نمُرد درباره‌ی محاکمه و اعدام جوهیل خواننده و مبارز حقوق کارگران در امریکا؛ و هارپرز فری درباره‌ی نبرد جان براون علیه برده داری. درون‌مایه‌ی اصلی نمایش‌نامه‌های اِستیوِیس رویاروییِ انسان‌های ازخودگذشته و متعهد با خودخواهی و نابینایی و ظلم قدرتمندان است و ناتوانیِ توده‌ها در تشخیص منافع خود در این رویارویی. چراغی در نیمه‌شب مشاهدات نجومی انقلابی گالیله و درگیری او با کلیسا را که به دیدگاه ارسطویی مبنی‌بر مرکزیت زمین در جهان پایبند بود، به نمایش می‌گذارد. این نمایش‌نامه به بررسی تقابل بین عقل و تعصب، و پیامدهای سرکوب تحقیقات علمی با به‌کارگیریِ آموزه‌های مذهبی می‌پردازد.

چراغی در نیمه‌شب به اکثر زبان‌های مهم دنیا ترجمه شده و اجراهای متعددی در کشورهای گوناگون داشته است. این اثر برای نخستین‌بار سال 1947 در شهر نیویورک به روی صحنه رفت. در همان سال نمایش‌نامه‌ی زندگی گالیله نوشته‌ی برتولت برشت نیز تنها چند هفته پیش از این اثر در لوس‌آنجلس و سپس در نیویورک اجرا شد و بسیاری از منتقدانِ تئاترِ نیویورک چراغی در نیمه‌شب را به زندگی گالیله ترجیح دادند.