پرتره
اثر هرمز علیپور
کتاب «پرتره» مجموعه شعری سرودهی «هرمز علیپور»، شاعر معاصر است.
علیپور در مقدمهی کتاب دربارهی شعرهایش گفته: «دوست داشتن و دوست داشته شدن زیباترین و رساترین نوعی از هنر است و این اصلا ربطی به نگاه عامیانه و احتمالا آغشته به پلشتی روح و جان ندارد. در برخی از شعرهای من ممکن است کسی یا کسانی خود را بنگرند و انگار که نوعی مخاطب منحصر است. یا که تلقین هم میتواند باشد. در سکوت سنگ و چهرههایی و رفتارهایی همیشه شعری یا شعرهایی مرا صدا میزنند که ممکن است ایجاد نوعی از تصور را در خوانندهای برانگیزد.» شعری از این مجموعه را با هم میخوانیم: «با هر ضمیر که شروع کنم میبینم/ زود است هنوز/ که یک نفر ببینم تو را/ یک نفر که نمیتواند این همه نگاه را/ با خود به خانه بیاورد و بعد راحت/ به استراحت بپردازد/ بعد هم معلوم است که آن چشمها و نگاهها چه سرنوشتی دارند»
تکاندن علف از شانههای کوهست
آن چه را که دیدگان من میجوید
یا گلهای سرخی که هرگز
رنگ مزار نخواهد دید
دنبال هیچکدام از این توصیفها نیستم
که تنها اگر
به تناهی نگاه میافکندم و
چشم به سنگ بدوزم
البته من نیستم فقط تنها
که اینطورم
همینطور دیگر
چرا این قدر دلم نمیآید نخواهمت
از دیگر آثار هرمز علیپور که در نشر نیماژ نتشر شه است میتوان به «به نام کوچک هرمز» اشاره کرد که به کوشش حسین صفا جمعآوری شده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.