کتاب «پرتره» مجموعه شعری سرودهی «هرمز علیپور»، شاعر معاصر است.
علیپور در مقدمهی کتاب دربارهی شعرهایش گفته: «دوست داشتن و دوست داشته شدن زیباترین و رساترین نوعی از هنر است و این اصلا ربطی به نگاه عامیانه و احتمالا آغشته به پلشتی روح و جان ندارد. در برخی از شعرهای من ممکن است کسی یا کسانی خود را بنگرند و انگار که نوعی مخاطب منحصر است. یا که تلقین هم میتواند باشد. در سکوت سنگ و چهرههایی و رفتارهایی همیشه شعری یا شعرهایی مرا صدا میزنند که ممکن است ایجاد نوعی از تصور را در خوانندهای برانگیزد.» شعری از این مجموعه را با هم میخوانیم: «با هر ضمیر که شروع کنم میبینم/ زود است هنوز/ که یک نفر ببینم تو را/ یک نفر که نمیتواند این همه نگاه را/ با خود به خانه بیاورد و بعد راحت/ به استراحت بپردازد/ بعد هم معلوم است که آن چشمها و نگاهها چه سرنوشتی دارند»
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.