بیو بیو بیو

کتاب بیو بیو بیو

اثر ابراهیم دمشناس

رمان «بیُو بیُو بیُو» نوشته‌ی ابراهیم دمشناس یک دعوت است. دعوتی به مزه مزه کردن و چشیدن از سر صبر و پاداش این صبر، به جان نشاندن لذت ناب همراهی با خونگرمی جنوبی پیرزنان مجلس آرا. ترس عروسان نگران و سرخوردگی دامادهای هراسیده است.
ابراهیم دمشناس با «آتش زَندان»، «نامه ننوشته»، «اندوهان اژدر و نهست» و حال رمان بیو بیو بیو، بعضی از ماندگارترین آثار داستانی این روزگار را خلق کرده است. او متولد ماهشهر است و در قالب روایت‌هایی اندیشه‌ورزانه، قرائتی خودویژه از پیوند فردوسی و فائز دشتستانی به مخاطبش ارائه می‌دهد.

برشی از رمان بیو بیو بیو : خب من به تو چه بگویم؟ بیا اینجا و آبروداری کن. گفتن ندارد ولی همه سراغ تو را می‌گیرند. نمی‌دانم چه بهانه‌ای بیاورم دیگر. هرکس تیکه‌ای می‌پراند یا متلکی بارمان می‌کند. تازه یکی می‌گفت داماد را طلسم کرده‌اند. آخرش ناچار شدیم رویت عیب بگذاریم و معیوبت کنیم. گفتیم زمین خورده‌ای و دکتر استراحت به تو داده. با جزئیات توی راه‌پله بوده‌ای. اما خب، هرچه می‌گوییم حرفمان سوراخ است…

ابراهیم دمشناس در مصاحبه‌ای با سایت ایبنا اعلام کرده است: «کتاب، روالی غیرمعمول را روایت می‌کند که به‎روز شدن آداب و رسوم، سنت‌ها و نگاه‌ها را شامل می‌شود. همچنین به لحاظ صوری هم داستان در قالب یک گاه‌شماری آمده است.»

از دیگر آثار ابراهیم دمشناس در نشر نیماژ  می‌توان به داستان کوتاه «یک دست و چند دل» اشاره کرد. این داستان کوتاه و نقد آن را می‌توانید در کتاب «دریچه‌ی جنوبی؛ تاریخچه داستان خوزستان»؛ تاریخچه‌ی داستان خوزستان در بستر شکل‌گیری و گسترش داستان‌نویسی ایران؛ مطالعه کنید. این کتاب را کوروش اسدی و غلامرضا رضایی جمع‌آوری کرده‌اند و تاثیرگذارترین آثار داستان‌نویسان خطه‌ی جنوب از دهه‌ی چهل تا دهه‌ی هفتاد در این مجموعه گردآوری شده است.