هی زن گریه نکن

هی زن گریه نکن

نوشته‌ی ریتا مارلی و هِتی جونز
ترجمه‌ی مینا صفار

هی زن! گریه نکن با عنوان فرعی «داستان زندگی من با باب مارلی» زندگینامه‌ای است که از زاویه‌ی دید ریتا مارلی که خود پیش از ازدواج با باب خواننده بود به زندگی مشترک این دو اعجوبه‌ی موسیقی جامائیکا می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب:

باب مارلی نابغه‌ی جاماییکایی موسیقی رگه یا رگی، یکی از معدود موزیسین‌هایی‌ست که توانست علاوه بر موسیقی، یک سبک زندگی را هم ابتدا در جامائیکا و سپس سرتاسر جهان فراگیر کند. باب مارلی یک راستافارین بود و تا پایان بر سر عقاید راستافاری خود ماند؛ راستافارین‌ها مبارزه‌ی گسترده‌ای در سراسر جهان بر علیه ظلم و تبعیض نژادی علیه سیاهپوستان رقم زدند و توانستند تاثیر زیادی روی خودآگاهی رنگین‌پوستان جهان بگذارند و همچنان هم در این زمینه فعالیت می‌کنند.
.
هی زن گریه‌نکن ترجمه‌ای از کتاب تاثیرگذار No woman, no cry نوشته‌ی ریتا همسر باب مارلی است که نام آن برگرفته از یکی از قطعات این خواننده و آهنگساز بزرگ جاماییکایی‌ست. ریتا خاطرات خود از زمان گمنامی تا اوج شهرت جهانی باب را برای هتی‌جونز نویسنده‌ی شهیر نسل بیت و همسر سابق لیروی جونز و همسر کنونی امیری باراکا بازگو می‌کند و هتی جونز این خاطرات را به بهترین نحو به‌رشته‌ی تحریر درمی‌آورد. کتابی برگرفته از دو زندگیِ سراسر مبارزه، تلخکامی، موفقیت و فراز و فرود.

خود ریتا مارلی درباره‌ی کتابی که با همکاری هتی جونز نوشته، آورده است: «باب همیشه درباره‌ی مسائل واقعی و احساساتش می‌نوشت. آن‌ها گیتار می‌زدند و همه‌ی ما می‌خواندیم و فرنیِ ذرت می‌خوردیم یا هرآنچه آن روز پخته بودیم با هم می‌خوردیم. باقی آهنگ هم بر پایه‌ی واقعیت استوار بود و چون باب بسیار صمیمی و با خودش صادق بود، حس می‌کنم باید اینجا روی این خصلت او و آهنگ‌هایش تاکید کنم. عمه همیشه می‌گفت: «قصه به هم نباف.»که منظورش از قصه، دروغ بود. پس این، «قصه» نیست؛ این روایت زندگی من است…»

«هی زن گریه نکن» داستان زندگی باب مارلی است که از زبان خواننده و هنرمندی دیگر روایت می‌شود؛ هنرمندی که همان‌قدر که از باب تأثیر گرفته، روی او تأثیر گذاشته است. همپای او و حتی شاید بیشتر از او جنگیده است. در جامعه‌ی جامائیکا زن باشی و جنگنده باشی و هنرمند باشی و بخواهی راه خودت را بروی، یعنی یک جنگ مداوم. این کتاب قصه‌ی همه‌ی این جنگ‌ها در بستر جامعه‌ای عجیب است و داستان موسیقی است و حسادت و …

درباره‌ی نویسندگان:

ریتا مارلی مؤسس بنیاد ریتا مارلی است. ریتا در سال 1966 با باب مارلی ازدواج کرد. آن زمان ریتا نوزده‌ساله و باب بیست‌ویک‌ساله بودند. ریتا تا زمان مرگ باب در سال 1981 همسر او باقی ماند. مادر بچه‌های باب در سراسر جهان کنسرت اجرا می‌کند. او اکنون ساکن غناست

هِتی جونز شاعر و نویسنده است. او نویسنده‌ی عناوین متعددی است، از جمله چطور هتی جونز شدم. این کتاب خاطره‌نگاری او از نسل بیت و شوهر سابقش لیروی جونز است. او اکنون با امیری باراکا ازدواج کرده است. در شهر نیویورک زندگی می‌کند و در دانشگاه نیو اسکول و مرکز شعر در خیابان نود و دوم نویسندگی تدریس می‌کند.

برش‌های از این کتاب:

پدر و مادرهای جامائیکایی، همچون همه‌ی والدین سراسر جهان، از تو انتظار داشتند پول دربیاوری، اما می‌خواستند از آن راهی که خودشان می‌خواهند پول دربیاوری. درغیراین‌صورت، عصبانی می‌شدند: به چه جرئتی اون چیزی شدی که خودت می‌خواستی؟! اما باب قوانین کلی خودش را داشت و من باور داشتم که این قوانین برای او درست از آب درمی‌آیند و درنتیجه او را ترغیب می‌کردم که از آن‌ها پیروی کند.

«زندگی رویایی سوخانوف» نوشته‌ی اولگا گروشین؛ نویسنده‌ی روس‌تبار ساکن آمریکا جدیدترین اثری است که مینا صفار آن را ترجمه کرده و از سوی نشر نیماژ منتشر شده است.

همچنین می‌توانید هی زن گریه نکن را از لینک زیر بخوانید: