هراس

«هراس» فالک ریشتر آنقدر راست افراطی را برانگیخت که او را به دادگاه کشاندند و خواستند نمایش را سانسور کند. شاکیان موفق نشدند: این فقط یک پیروزی برای یک تئاتر واحد نبود، بلکه برای آزادی بیان در اروپائی بود که به‌طور فزاینده‌ای توسط افراط‌گرایی تهدید می‌شد.

درباره‌ی هراس:

نمایشنامه‌ی «هراس» فالک ریشتر که عکس‌العمل سریع و قاطعی به شروع فعالیت و گسترش گروه‌های دست‌راستی و بنیادگرایان مسیحی در آلمان است، در اکتبر 2015 در برلین به صحنه رفت.. اجرای نمایش با جاروجنجال همراه شد. از ایجاد اختلال در حین اجرا تا دیوارنویسی و تلفن‌های تهدید به مرگ و تهدید به آتش زدن سالن تئاتر. درخواست حزب دست‌راستی برای پایین کشیدن نمایش از صحنه با مخالفت سوسیال‌دموکرات‌ها و سبزهای آلمان روبه‌رو شد.

نویسنده درباره‌ی شیوه‌ی اجرای نمایش گفته است: «مجموعه‌متن‌های این نمایشنامه را می‌توانید به همین ترتیبی که آمده یا به هر ترتیبی که مایلید ترکیب و اجرا کنید.  نام شخصیت‌ها، نام بازیگرهایی است که زمان اجرا، متن مربوطه را روی صحنه اجرا کرده‌اند. نمایشنامه به سفارش تئاتر میدان لهنینگر برلین و با همکاری و در جروبحث با بازیگرها و تیم هنری نوشته شده است.»

و همین شیوه‌ی برخورد با متن است که سبب می‌شود بدانیم با اثری تا چه اندازه متفاوت و جذاب سروکار داریم!

درباره‌ی نویسنده:

فالک ریشتر در 23 اکتبر 1969 در هامبورگ به دنیا آمد. پدرش تاجر بود. او در دانشگاه هامبورگ در رشته زبان‌شناسی، فلسفه و کارگردانی تئاتر تحصیل کرد. فالک ریشتر نمایشنامه‌نویس، مترجم و کارگردان تئاتر است که برای کمپانی‌های تئاتر آماده کرده است. ریشتر توسط منتقدان تئاتر در نظرسنجی ماهانه‌ی مجله‌ی تئاتر در آگوست 2018 به عنوان کارگردان سال انتخاب شد. ریشتر استاد مدعو رشته‌ی کارگردانی دانشگاه برلین بود. در سال 2019، او در قالب یک ترم پنج ساله به عنوان استاد هنرهای نمایشی در موسسه‌ی ملی هنرهای نمایشی دانمارک در کپنهاگ تدریس کرد. نمایشنامه‌های او به بیش از 25 زبان ترجمه شده و در سراسر جهان روی صحنه می‌روند.

برش‌هایی از «هراس»:

• وقتی اوضاع سوریه رو می‌بینی. وحشت می‌کنی، اگر اون اسلام‌گراهای رادیکال بخوان دوباره برگردن آلمان، معلومه که خیلی ترسناکه… خوب آدم می‌ترسه، ما باید حواسمون جمع باشه که آلمان آلمان بمونه…
• چرا می‌خوان برای فرهنگی مزیت قائل بشن، فقط چون فرهنگ بیگانه است!
• من می‌ترسم که دیوونه‌ها از اینترنت برن بیرون و پست‌های نفرت‌افکنشون رو ببرن توی خیابون‌ها و توی واقعیت ما بیشتر و بیشترجا باز کنن