کتاب باغ ملی

مجموعه‌داستان باغ ملی

اثر کوروش اسدی

«باغ ملی» نوشته کورش اسدی، مجموعه‌ای از هشت داستان کوتاه برجسته داستان‌نویسی معاصر است. این کتاب توانسته سال 1383 در چهارمین دوره جایزه ادبی هوشنگ گلشیری، برنده بهترین مجموعه داستان بشود. فضاسازی داستانی و توجه به دغدغه‌های اجتماعی از ویژگی‌های متمایزکننده داستان‌های این کتاب به شمار می‌رود.

کتاب «باغ ملی» مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاهی است که فروپاشی انسان‌های معاصر را در سبکی خاص بین وهم و واقعیت شرح می‌دهد.

آنچه در «باغ ملی» انتظارتان را می‌کشد

«سان‌شاین»، «باغ مهتاب»، «باغ من»، «باغ سوخته»، «باغ ملی»، «ایستگاه فانوس»، «جفت»، و «کوچه‌ی بابل» از این مجموعه، هرکدام در زمیه‌ی بهترین داستان‌های کوتاه دهه‌های اخیر قرار می‌گیرند.

درباره‌ی کتاب:

زبان، چگونه گفتن و توجه به شگردهای روایت از اساسی‌ترین دغدغه‌های کورش اسدی در داستان‌نویسی بوده است که از «پوکه‌باز» آغاز می‌شود و در «باغ ملی» به اوج پختگی می‌رسد. تسلط بر زبان فارسی و توجه به ظرفیت‌های آن به کمک نویسنده می‌آید تا داستان از فضاسازی بی‌نظیری برخوردار شود و در عین غافل نبودن از مسائل روزگار خویش و روایتی از حال‌و‌هوای دهه‌ی هفتاد، داستان‌هایی خلق کند که چندان وابسته به زمان و مکان نباشند و به این ترتیب عمری جاودانه بیابند.

کتاب باغ ملی مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاهی است که فروپاشی انسان‌های معاصر را در سبکی خاص بین وهم و واقعیت شرح می‌دهد.

درباره‌ی نویسنده:

کورش اسدی در آبادان به دنیا آمد و نوشتن را از نوجوانی آغاز کرده بود. هنگامی که به تهران مهاجرت می‌کند با هوشنگ گلشیری آشنا می‌شود و رابطه‌ای دوستانه میان آن دو شکل می‌گیرد. اسدی در سال ۱۳۹۶ خودکشی کرد. کوچه ابرهای گمشده رمانی ماندگار و جسورانه از اوست که در ادامه به مرور آن خواهیم پرداخت.

کورش اسدی مولف برگزیده:

• جایزه‌ی گلشیری از نگاه داوران جشنواره‌ی سال ۱۳۸۳
• برگزیده‌ی برتر نشریه‌ی تجربه ۱۳۹۵
• برگزیده‌ی برتر داستان شیراز ۱۳۹۶
• تقدیرشده‌ی جایزه‌ی هفت اقلیم ۱۳۹۶
• تحسین‌شده‌ی جایزه‌ی مهرگان ۱۳۹۶
• تقدیرشده‌ی جایزه‌ی مهرگان ۱۳۹۶

در بخشی از داستان «سان شاین» از این مجموعه می‌خوانیم:

گفتم بگیرم؟ گفت اصل را ول کرده‌ای چسبیده‌ای به عکس، عکس‌برداری ممنوع. گفتم آماده! سه… دو… پشت کرد به دوربین. گفتم تو اصلاً جنست خرده‌شیشه دارد. گفت حالا که این‌جور شد، پس خوب نگاه کن. چرخید و بوی کاج و شمیزیه‌ی زرشکیش و چی و چی پخش شدند توی هوا. نشست و به حالت تسلیم گفت اگر راست می‌گویی، حالا بگیر. به‌علاوه‌ی دوربین درست روی ابروی چپش بود. دستش تندی رفت طرف پیشانی. هِدبندش را پایین کشیده نکشیده گرفتم.

پس اگر تمام عکس را می‌دیدی چه می‌گفتی؟ تنش را گشتی‌ها بردند. ولی من نمی‌خواستم از تنش بگیرم. دستم لرزید. چی قشنگ است؟ سیم خاردار و تابلو عکس‌برداری ممنوع چه قشنگی‌ای دارد؟ حالا باران را بگویی یک چیزی. ولی آن سربازی که دارد روی برجک مدام کبریت روشن می‌کند بیشتر مالیخولیایی است تا قشنگ. گفت مالیخولیایی و همان شد که شد. همانی که نباید می‌شد. رفت. رفت و من پای پنجره منگ مانده بودم خیره‌ی پارچه‌ی رنگی روبه‌روم ــ آن طرفِ خیابان. بانگ دنگ و ددنگی آمد و آسمان روشن شد و به خودم که آمدم دیدم غروب است و باران است و جشن است.

از دیگر آثار کوروش اسدی که در نشر نیماژ منتشر شده است می‌توان به رمان «کوچه‌ابرهای گمشده»، مجموعه‌داستان‌های «پوکه‌باز» و «گنبد کبود» و کتاب نقد ادبی «شناخت‌نامه‌ی غلامحسین ساعدی» اشاره کرد.

همچنین کوروش اسدی به‌همراه غلامرضا رضایی کتاب «دریچه‌ی جنوبی» که شامل ۴۸ داستان کوتاه از ۴۸ نویسنده‌ خوزستانی  و نقد و تجزیه و تحلیل ‌آن‌هاست را هم گردآوری کرده است که از سوی نشر نیماژ سال 1398 منتشر شد.

همچنین می‌توانید باغ ملی را از لینک زیر بخوانید: