بئاتریچه‌ها

استفانو بنِی؛ نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار ایتالیایی نوشتن را با روزنامه نگاری آغاز کرد.
نثر ساده و روان، حضور پررنگ راوی، دغدغه‌های هستی‌شناسانه در کنار نوعی داستان‌گویی مینیمالیستی، و طنز و شیطنت‌های زبانی را می‌توان بخشی از ویژگی‌های مشترک آثار داستانی ایتالیا دانست و همه‌ی این‌ها به نحوی در آثار استفانو بنی نیز به چشم می‌خورد.

استفانو بنی علاوه بر نمایشنامه، داستان کوتاه و رمان هایی عمدتا به سبک رئالیسم جادویی و با سبک منحصر به فرد خودش در کارنامه اش دارد.

او به فرم، روایت در روایت، ساخت‌های تجربی و تاکید بر عمل روایت اهمیت می‌دهد و از این رو می‌توان سبک او را تجلی ویژگی‌های شاخص ادبیات ایتالیایی دانست.

درباره‌ی کتاب:

«بئاتریچه‌ها» نمایشنامه‌ای است از استفانو بنی که جزو نویسندگان مطرح معاصر ایتالیا است. این نمایشنامه از شش مونولوگ کمدی برای زنان تشکیل شده است. شش زن متفاوت که به نوعی با هم پیوند می‌یابند.

یک راهبه، یک زن مضطرب، یک زن شاغل، پیرزنی عوضی و پیرزن رویاباف، یک زن جوان بی‌قرار، یک نوجوان بی‌رحم و ….

مونولوگ اول از زبان بئاتریچه است. معشوق و همسفر دانته در کتاب کمدی الهی. باقی شخصیت‌ها به نوعی با بئاتریچه ارتباط پیدا می‌کنند. نامگذاری کتاب نیز به همین دلیل است. این شش مونولوگ نمایشی مداوم از گرفتاری‌ها، ناسزاگویی‌ها، تنش‌ها و تشویش‌های عاشقانه، جملات نامفهوم، دلهره‌های جنسی، زمزمه‌های رویاگون و … هستند. اثری بی‌نظیر ، بین تئاتر و داستان. در انتهای هر مونولوگ یک شعر طنز وجود دارد که با داستان آن مونولوگ نیز در ارتباط است و می‌تواند همراه با موسیقی اجرا شود.

در بخشی از کتاب به قلم مترجم می‌خوانیم:

بنی را در ایتالیا با لقب «گرگ» می‌شناسند، لقبی که به عادت کودکی‌اش به گشت‌وگذارهای شبانه در کوهستان و زوزه کشیدن همراه با سگ‌هایش بازمی‌گردد. بنی برای دانشگاه ساخته نشده بود، به‌طوری‌که پس از تغییر دوسه رشته و سرانجام تحصیل در رشته‌ی ادبیات کلاسیک با نتایج نه‌چندان خوب، درنهایت نوشتن را با زبانی آغاز کرد که خاص خودش است. زبانی مملو از واژه‌هایی که بیشتر آن‌ها را فقط باید در فرهنگ‌نامه‌ی «بنی» جست‌وجو کرد که آن‌هم وجود ندارد و همین مسئله ترجمه‌ی آثار او را به چالشی بزرگ و البته هیجان‌انگیز برای مترجمان تبدیل می‌کند.

او درباره‌ی «بئاتریچه‌ها» می‌گوید: «بئاتریچه‌ها اثری نمایشی کارگاهی است که نخستین‌بار با حضور پنج بازیگر با استعداد در تماشاخانه‌ی آریکی ولتر در جنوا بر صحنه رفت. این نمایش موقعیت متاسبی بود که نشان دهد بازیگران زن جوان و با استعدادی در تئاتر ایتالیا هستند که لزوماً نباید در تلویزیون غرق شوند.»

از دیگر آثار هدا عربشاهی که توسط نشر نیماژ منتشر شده، می‌توان به کتاب تئوریک «هنر رازآلود بازیگر» نوشته‌ی ائوجینیو باربا و نیکولا ساوارزه اشاره کرد. هدا عربشاهی این کتاب را با همراهی علی شمس  ترجمه کرده است.