ابتدا تراژدی، سپس مضحکه

ابتدا تراژدی، سپس مضحکه

نوشته‌ی اسلاوی ژیژک

ترجمه‌ی مرضیه فرنام  میلاد روانبخش کامران برادران

مجموعه‌ی استخوان‌های روح دفترهایی‌ست در باب فلسفه و نظریه‌ی مدرن. استخوان‌های روح سر آن دارد تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به‌دست دهد.

درباره‌ی ابتدا تراژدی،سپس مضحکه:

آنچه این کتاب ارائه می‌‌دهد نه تحلیلی بی‌طرفانه از بحران‌ مالی، بلکه خوانشی متعهدانه و به‌شدت جانبدارانه است.

چراکه حقیقت جانبدارانه است و تنها زمانی دست‌یافتنی و از این‌رو جهان‌شمول است که طرفی را بگیریم. البته طرفی که در اینجا اتخاذ می‌شود، کمونیسم است.

پیام اخلاقی: زمان حق‌السکوت اخلاقی و لیبرال‌دمکراتیک به سر آمده است. طرف ما دیگر نباید عذرخواهی کند، آن‌ هم زمانی که طرف مقابل، آغازی بهتر و زودتر داشته است.

درباره‌ی نویسنده:

او در لیوبلیانا به دنیا آمد و دکترای فلسفه‌اش را از دانشگاه لیوبلیانا دریافت کرد. زاده‌ی ٢١ مارس ١٩۴٩) فیلسوف، نظریه‌پرداز، جامعه‌شناس، منتقد فرهنگی و سیاست‌مدار اسلوونیایی است. ژیژک فیلسوف و نظریه‌پرداز انتقادی است که بخش عمده‌ی کارش در سنت فلسفی هگلی، مارکسیسم و نیز روانکاوی لاکانی است. او فعالیتهای چشمگیری در زمینه‌ی نظریه‌ی سیاسی، نظریه فیلم و روانکاوی نظری داشته‌ است.

شهرت ژیژک برای احیای روانکاوی ژاک لاکان برای یک خوانش جدید از فرهنگ عامه است. او رسالات گوناگونی دربارهٔ موضوعات گوناگون نگاشته‌ است. موضوعاتی چون جنگ عراق، بنیادگرایی، سرمایه‌داری، رواداری، حقیقت سیاسی، جهانی‌سازی، سوبژکتیویته، حقوق انسانی، لنین، اسطوره، فضای مجازی، پسامدرنیسم، چندفرهنگ‌گرایی، پست مارکسیسم، آلفرد هیچکاک و دیوید لینچ.

برشی از کتاب:

فشار دائم رای انتخاب نه تنها جهل نسبت به ابژه‌ی گزینش، بلکه به‌شکلی بنیادی‌تر، عدم امکان سوبژکتیو پاسخ‌گویی به پرسش میل را شامل می‌شود. زمانی که لاکان هدف میل را به‌عنوان چیزی اصالتا از‌دست‌رفته تعریف می‌کند، منظور او صرفا این نیست که ما هرگز نمی‌دانیم به چه‌چیزی میل داریم و محکومیم به جست‌و‌جوی ابدی برای ابژه‌ی«حقیقی» که مغاک میل به‌معنای عینی کلمه است، حال آنکه تمامی ابژه‌های قطعی صرفا جانشین‌های مجازی آن هستند.