یادگاری‌ها با درخت بزرگ می‌شوند

زیبایی زنی هستم
سال ها پس از مرگ
که عکس هایش خاک می خورندو
پیرتر می زند

آنقدر به بودنم مشکوکم
که مادرم قسم می خورد
مرا سقط کرده است

آقای قاضی!
من گناهان زیادی دارم
یکبار جیب خودم را زدم
در آن چاقوی آشپزخانه ای بود
که هر روز تیزتر می شود
_همان که از سینه ام درآوردند_
خودم را کشتم و انداختم گردن کسی
که در عکس های مان
حاضر بود, غایب باشد

آنقدر روی این تخت خوابیده ام
دهانم بوی جنازه بگیرد
اعتراف می کنم
به قتل خودم

من
شکل زنی ست
که به زیبایی اش
اسید پاشیده

#اثر مهدی نظارتی زاده
#یادگاری ها با درخت بزرگ میشوند