سرود مینیماژ

آین رَند با نام کامل آلیسا زینوفیِونا روزنبام رمان‌نویس، فیلسوف، نمایشنامه‌نویس و فیلم‌نامه‌نویس روسی‌آمریکایی بود. رمان‌های پرفروش آین رند همچون سرچشمه، سرود و اطلس شورید و نقش او در ایجاد و پیشبرد نظام فلسفی که خود آن را «عینیت‌گرایی» (آبژکتویسم) نام داده بود بیشترین نقش را در شناساندن وی داشته‌اند.

رند که انقلاب روسيه، وحشت حاکم بر جامعه‌ي کمونيست، سلب حقوق فردي انسان‌ها، بهره‌کشي از کارگران، سرکوب انديشه و آزادي عمل و شکنجه‌ي مخالفان را به چشم ديده بود، ارکان فلسفه‌ي خويش و درون‌مايه‌ي رمان‌هايش را بر ستايش عقل، اراده و فردگرايي گذاشت.

درواقع رند از خودپرستی عقلایی و اخلاقی دفاع می‌کرد، و ایثار را رد می‌کرد. در سیاست، او شروع زور را غیراخلاقی می‌دانست و رد می‌کرد و با جمع‌گرایی و دولت‌گرایی و نیز با آنارشیسم مخالف بود، در عوض از سرمایه‌داری لسه فر که آن را نظامی مبتنی بر به رسمیت شناختن حقوق فردی تعریف می‌کرد حمایت می‌کرد. در هنر، رند مروج واقع‌گرایی رمانتیک بود. او منتقد سفت و سخت بیشتر فیلسوفان و سنت‌های فلسفی که می‌شناخت بود. به جز ارسطو و برخی ارسطوگرایان و لیبرال‌های کلاسیک.

 برش‌هایی از کتاب:

• افسانه‌هايي از نبرد بزرگ به گوشمان رسيده، نبردي که عده‌ي زيادي از يک‌سو با عده‌ي اندکي در سوي ديگر جنگيدند. آن عده‌ي اندک پليدان بودند که شکست خوردند. آن‌گاه آتش‌هاي عظيمي سراسر زمين را دربرگرفت و پليدان و هر آنچه ساخته‌ي آن‌ها بود در آن سوخت. و آن آتشي که سرآغاز نوزايي بزرگ بود، آتشِ دست‌نوشته‌ها بود که تمام متون پليدان را به خاکستر بدل کرد و به همراهش تمام گفته‌هايشان دود شد و به هوا رفت. کوه عظيم شعله‌ها سه ماه تمام در ميادين شهرها برپا بود و آن‌گاه بود که نوزاييِ بزرگ پديد آمد.گفته‌هاي پليدان… گفته‌هاي دورانِ مگو… اين گفته‌ها که از دستشان داده‌ايم، چه هستند؟
• در ابتدا انسان در بند و برده‌ي خدايان بود. ولي زنجيرهايشان را پاره کرد. سپس به بندگي شاهان درآمد. ولي زنجيرهايشان را پاره کرد. بنده‌ي اصل‌ونسب، رنگ پوست و نژادش شد. ولي زنجير آن‌ها را نيز از هم دريد. به برادرانش اعلام کرد انسان حقوقي دارد که نه خدايان، نه شاهان و نه ديگر انسان‌ها، هرچقدر هم پرتعداد، نمي‌توانند آن را از او بستانند، زيرا اين حق انسان است و بالاتر از آن حقي بر زمين نيست. او بر آستان آزادي ايستاد، آزادي‌اي که پيش از او قرن‌ها برايش خون ريخته شده بود.
  اما پس از آن همه‌ي دستاوردهايش را به باد داد و حتي از دوران بدويت وحشي‌اش هم پايين‌تر رفت.
  چه چيزي موجب اين اتفاق شد؟ چه فاجعه‌اي عقل و شعور انسان را از او گرفت؟ چه تازيانه‌اي انسان را با شرم و سرافکندگي به زانو درآورد؟ پرستش واژه‌ي «ما».