سایه های ابریشمی

«سایه‌های ابریشمی»، اولین مجموعه‌ی فاطمه زنده‌بودی، دربرگيرنده‌ی ده داستان کوتاه است که فضای اغلب آن‌ها در حال‌وهوای جنوب، خصوصاً بوشهر ـ زادگاه نویسنده، می‌گذرد. در داستان‌های زنده‌بودی رازناکیِ هستی، نه صرفاً با پهلو زدن به رئالیسم جادوییِ خاص جنوب، که اغلب با کنکاشی در روان آدم‌ها منعکس می‌شود. زبان متفاوت برای هر داستان در این کتاب مشهود و هویداست. بعضی از داستان‌های این مجموعه مورداقبال جشنواره‌های ادبی قرار گرفته است و نوید صدای تازه‌ای را در مکتب داستان نویسی جنوب دارد.
—————————————————————————————-
می خواهم دست بکنم توی رحم سودی و بچه اش را بیرون بکشم و همان طور خون آلود بگذارم توی شیشه، مثل ترشی هایی که در شیشه می ریختیم. عصر های شنبه حیاط خانه ی ما پر می شد از آبکش های مملو از بادمجان های پخته که ردیف شده بودند بغل هم. خاله به خانه ی ما می آمد، چادرش را آویزان می کرد به بند رخت و گره ی روسری عنابی اش را از زیر گلو باز می کرد و پشت سر می بست. آستین های آبی گلدارش را بالا می زد و با دست های حنا بسته اش در دل بادمجان ها سیر و گلپر می چپاند. بادمجان ها قلمبه می شدند، مثل شکم سودی که حالا پر شده از جفت و جنین و بند نافش و یک کیسه ی آب.