درد در لولای در

درد در لولای در

اشعار بنیامین دیلم کتولی

برشی از شعر:

کمی با سرمه زیبا کن دو چشم نکته بینت را
مشخص کن برایم مرزهای سرزمینت را

صدای نبض دستان تو در این شهر می پیچد
اگر لختی نبندی دکمه های آستینت را

مرا هر بار می سوزانی و هر بار می خواهی
که بگذاری بروی آتش من ذره بینت را

به چشمت کاروانی داری از مژگان و ابریشم
که با ابرو به رویش بسته ای دیوار چین ات را

تو آن تردید باقی مانده در شاهان قاجاری
که با خون امیران رنگ کردی باغ فینت را

بگو ای مرگ ، ای ترسای پیر پیرهن چرکین
بیاویزم کجای این شب آخر پوستینت را ؟!!