تئاتر و اسلام

۸۰,۰۰۰ تومان

شابک 9786003678125
موضوع اصلی تئاتر و ادبیات نمایشی
موضوع فرعی نقد و نظریه‌ی تئاتر
نویسنده
مترجم
سال انتشار 1401
نوبت چاپ 1
قطع کتاب رقعی
جلد کتاب شومیز
تعداد صفحه 116

1

تئاتر و اسلام

اثر

ترجمه‌ی

درباره‌ی نویسنده:

پروفسور ماروین کارلسن(-۱۹۳۵) یکی از مهم‌ترین پژوهشگران آمریکایی در زمینه‌ی مطالعات تئاتر و اجراست که به‌عنوان استاد ممتاز در مرکز مطالعات عالی دانشگاه City University of New York اشتغال دارد. او مدرک دکترایش را درسال ۱۹۶۱ در زمینه‌ی درام و تئاتر از Cornell University دریافت کرد و از آن پس پژوهش‌هایش را بر نسبتِ تئاتر و ادبیات تطبیقی، نظریه‌ی تئاتر و تاریخ تئاتر و درامِ اروپای غربی – به ویژه قرون ۱۸ تا ۲۰ – متمرکز کرد. پیش از ورود به دانشگاه City University of New York در دانشگاه‌هایی چون Cornell Universityو Indiana University تدریس کرد.

درباره‌ی کتاب:

ماروین کارلسن پژوهشگر و نویسندۀ برجسته و باسابقۀ آمریکایی در کتاب «تئاتر و اسلام» به‌عنوان یک آستانه‌نشین به رابطۀ تئاتر و اسلام نگاه نکرده بلکه سعی داشته با برشمردن و مطالعۀ آثار پژوهشگران مسلمان، این رابطه را از نزدیک بنگرد. وی رابطۀ اسلام با تصویر یا شمایل را به صورتی تاریخ‌مند در نقاط مختلف جغرافیایی و فرهنگی مطالعه کرده و تصویری فراگیر ولی موجز (متناسب با اقتضای دورۀ کتاب‌های تئاترکاوی) ارائه می‌دهد. گزارش او از شیوه برخورد گروه‌های مختلف اسلامی با تئاتر، پژوهشی انتقادی نیز هست چراکه در تقابل با نگاه رایج به این مقوله در غرب که عمدتا با مراجعه به کتاب تاریخ تئاتر جهان اسکار براکت دستگیر خواننده می‌شود، خود را معرفی می‌کند. با توجه به نقصان موجود در این کتاب مرجع در ارتباط با خاورمیانه و سنت‌های تئاتری منطقه، کارلسن کتاب مفصل بدیلی با تمرکز بر دوران استعمار و پسااستعمار در جهان عرب و دنیای اسلام به‌ویژه مغرب می‌نویسد: تئاتر در مراکش، الجزایر و تونس: سنت‌های اجرایی در مغرب. در کتاب حاضر از پژوهش او در منطقۀ مغرب استفاده شده با این تفاوت که رویکرد تطبیقی خود را در این جغرافیای فرهنگی به دیگر کشورها از جمله ایران گسترش داده است.

او نگاهی ویژه به تعزیه دارد و اوج هنر نمایش در دنیای اسلام را با فاش‌ترین کلام به ایران نسبت می‌دهد که چطور راه را برای تأثیرپذیری متقابل میان درام و اسلام باز می‌کند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

اسلام، برخلاف بودیسم و مانند مسیحیت و یهودیت، از ابتدا نه بر تشریفات آیینی بلکه بر محوریّت متنی مقدّس تأکید داشت و از این رو، حدّاقل در نخستین مظاهر مراسم مذهبی خود، هیچ‌گونه محتوای نمایشی را تولید نکرد. با وجود این، با توسعه‌ی اهمیت ابعاد فرهنگی و گستره‌ی جغرافیایی آن، ناگزیر با سایر عناصر جامعه‌ی پیرامون، تعامل مثبت و منفی ایجاد کرد.اگر چه این جامعه، مانند فرهنگ سانسکریت هند در زمان معاصر خود، سنت تئاتری قابل توجهی نداشت، ولی با این‌ حال انواع مختلفی از فرم‌های  نمایشی مشخصی را ارائه می‌کرد که همگی ناگزیر تحت‌ تأثیر ظهور اسلام بودند. عمده‌ترین آن‌ها عبارت بودند از؛ نمایش‌های طنز عامیانه و ساده که در فرهنگ‌های سراسر جهان یافت می‌شود، نمایش‌های عروسکی و اَشکال مختلف خطابه‌ی عمومی و از همه مهم‌تر، نقّالی وداستان‌ سُرایی.

نقد و بررسی‌ها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “تئاتر و اسلام”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ناحیه کاربری