کتاب دیوان اسپارتی

دیوان اسپارتی

نوشته‌ی عبدالوهاب عیساوی
ترجمه‌ی  غزاله نبهانی

«دیوان اسپارتی» خوانندگان را دعوت می‌کند تا درکی درست‌تر و شفاف‌تر از زندگی تحت اشغال و اشکال مختلف مقاومتی که در برابر آن شکل می‌گیرد، به دست آورند.

خلاصه داستان دیوان اسپارتی:

دیوان اسپارتی روایت‌ داستان پنج شخصیت در سال‌های ۱۸۱۵ تا ۱۸۳۳ در شهر الجزیره است. دِبون روزنامه‌نگاری است که همراه مهاجمان به الجزایر وارد شده. خاویر سربازی در ارتش ناپلئون که بعد از شکست در جنگ واترلو به‌طور اتفاقی در الجزایر اسیر می‌شود اما بعد از آزادی به فرانسه باز نمی‌گردد و در الجزایر می‌ماند و بعدها یکی از طراحان حمله به الجزایر خواهد بود.

عیساوی در این رمان تاریخی تلاش کرده تا هر دو طرف فرانسویان حاضر در الجزایر را به تصویر بکشد و برای این منظور از دو شخصیت پیچیده و جذاب استفاده کرده است: خاویر که طرفدار حمله بود و جایگاه مهمی در برنامه‌ریزی برای کارزار الجزایر داشت، و دِبون، روزنامه نگاری که از آزادی مردم و استقلال الجزایر دفاع می‌کرد. و اعتقاد داشت حمله به لجزایر یک عمل نادرست بود.

سه شخصیت اصلی دیگر داستان الجزایری هستند؛ ابن‌میار که یکی از الجزایری‌هاست، با سلطه‌ی عثمانی‌ها بر الجزایر مخالفتی ندارد اما حمه السلاوی، جوان الجزایری نظری مخالف او دارد و تنها حکومت الجزایری‌ها را بر کشور می‌پذیرد و انقلاب را تنها راه نجات از چنگ استعمار می‌داند. شخصیت پنجم؛ دوجه، زنی است که سرنوشتش تحت‌تأثیر حضور اشغالگران در الجزایر قرار گرفته و حوادث تلخی را تجربه می‌کند.

با خواندن رمان دیوان اسپارتی می‌توان به حقایق جالب توجهی درمورد اشغال الجزایر به‌دست دو حکومت مختلف دست یافت.

محسن الموسوی، رئیس هیئت داوران جایزه‌ی بوکر عربی درباره‌ی «دیوان اسپارتی» گفته :

«دیوان اسپارتی» خوانندگان را دعوت می‌کند تا درکی درست‌تر و شفاف‌تر از زندگی تحت اشغال و اشکال مختلف مقاومتی که در برابر آن شکل می‌گیرد، به دست آورند. این رمان با ساختار روایی عمیق و تاریخی‌اش در گذشته زندگی نمی‌کند، بلکه خواننده را به چالش می‌کشد تا واقعیت کنونی را زیر سوال ببرد.

درباره‌ی نویسنده:

عبدالوهاب عیساوی، نویسنده‌ی الجزایری در سال ۱۹۸۵ در منطقه‌ی جلفای الجزایر متولد شد. اولین رمان او؛ «سینمای یعقوب» به‌عنوان بهترین رمان جایزه‌ی ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲ شناخته شد و در سال ۲۰۱۵ نیز جایزه‌ی آسیه جبار را که یکی از مهم‌ترین جوایز در الجزایر است برای رمان «سییرا دی مویرتی» دریافت کرد. در سال ۲۰۱۷ نیز رمان «دایره‌ها و درها» از همین نویسنده برنده‌ی جایزه‌ی سعاد الصباح شد و در همان سال جایزه‌ی کتارا، برای رمان «سفر به آثار فراموش‌شده» که هنوز چاپ نشده بود نیز به او تعلق گرفت. عیساوی، برای نگارش رمان تاریخی «دیوان اسپارتی» برنده‌ی جایزه‌ی بوکر عربی سال ۲۰۲۰ شد.

برش‌هایی از دیوان اسپارتی:

• سرنوشت مردم، در گروی ایمانشان به چیزهای ناملموس نیست؛ بلکه به خودشان مربوط می‌شود.
• پیشگویی‌ها نمی‌توانند سرنوشت یک شهر را تعیین کنند؛ ولی حاکمانش می‌توانند. شاید هم شهروندانش یا در واقع، باقی‌ماندگانش.