۱۹۸,۰۰۰ تومان
شابک | 9786003677456 |
موضوع اصلی | ادبیات |
موضوع فرعی | داستان خارجی |
نویسنده | کوبو آبه |
مترجم | شیوا مقانلو |
سال انتشار | 1400 |
نوبت چاپ | 4 |
قطع کتاب | رقعی |
جلد کتاب | شومیز |
تعداد صفحه | 264 |
آدمماهی
نوشتهی کوبو آبه
ترجمهی شیوا مقانلو
«آدمماهی» مجموعهای از پیچشهای داستانی غافلگیرکننده است که از مکالمات روشنفکرانهی کمونیستی به یک نوشتهی عجیب و غریب ریموند چندلری یا در حالوهوای «گزارش اقلیت» فیلیپ کی دیک و سپس به ترسناکترین و وحشتناکترین تم «دکتر مورو» و در نهایت به داستانهایی دربارهی آینده میچرخد و میگردد.
پروفسور کاتسومی رایانهای دارد که میتواند آینده را پیشبینی کند. او اصلاً از پشتپردهی اتفاقهایی که در آزمایشگاهی غیرانسانیتر میافتد، خبر ندارد. اما یک قتل، تجزیهوتحلیل یکی از اجساد و چند تماسهای تلفنی ناشناس به او هشدار میدهند که اتفاقی شوم درحال وقوع است. او مجبور میشود اولویتهای اخلاقی مختلف را در نظر بگیرد: آیا باید خود را انکار کرد؟ آیا زمان حال را باید به نفع آینده قربانی کرد؟
این مفاهیم در دستان آبه چنان صراحت سرد و نومیدکنندهای به خود میگیرد که آنچه تصور میشود غیرممکن است، بهشکلی بهغایت تهدیدآمیز ممکن میشود و مخاطب این امکان را با گوشت و پوست حس میکند. آنچنان شخصیتپردازیها ناب هستند که رمانی بهواقع فریبنده مخاطب را با خود همراه میکند.
علاقهمندان به ادبیات غنی و جذاب ژاپنی نامهای بزرگی چون کازئو ایشی گورو و هاروکی موراکامی را بهخوبی میشناسند و تحسین میکنند، اما شاید یادآوریاش مهم باشد که نسل قبلتر رماننویسان ژاپنی چهرهی قدرتمند و پیشگامی دارد که این بزرگان معاصر پا بردوش او گذاشتهاند. این چهره کسی نیست جز کوبو آبه.
کوبو آبه که به دلیل شغل والدینش، در منچوری و نقاطی غیر از توکیو بزرگ شد، میگوید: «من اساساً آدمی بدون زادبوم هستم و در اعماق احساساتم هراس از زادبوم نهفته است. تمام چیزهایی که برای آدمها حس ثبات ایجاد میکند، برای من آزارنده است.» و عجیب نیست که این هراس از سرزمین مادری و زمین محکم زیر پا، در رمان حاضر نیز بهخوبی مشهود است.
رمان حاضر، با نام اصلی چهارمین عصر بینایخ، بین سالهای ۱۹۵۸ تا ۱۹۵۹ به شکل پاورقی در مجلهی سکای به چاپ رسید. (ازآنجاکه نام اصلی ممکن بود این شبهه را ایجاد کند که کتاب نه یک رمان بلکه کتابی نظری است، نامش را تغییر دادم).
کوبو آبه، با نام اصلی کیمی فوسا، داستاننویس و نمایشنامهنویس و موزیسین و عکاس خلاق ژاپنی است. آبه نوشتن داستان را در آخرین سال دانشگاه شروع کرد. همزمان با دختری هنرمند که طراح صحنه بود ازدواج کرد و با او به عضویت چندین گروه هنری درآمد. این دو در ساختمان پادگانی بمبارانشده در حومهی توکیو ساکن شدند و مرد جوان برای گذران زندگی به دستفروشی رو آورد. در سالهای جوانی، مدتی به عضویت حزب کمونیسم درآمد، اما خیلی زود راهش را جدا کرد. یکی از دلایل این جدایی سیاستهای کلی شوروی در کشورهای بلوک شرق بود که مورد اعتراض شدید آبه قرار گرفت. دلیل دیگر، تردید او به ارزش واقعی آثار ادبی و هنری بود که تحت عنوان مکتب رئالیسم سوسیالیستی تولید میشدند.
آبه در سال ۱۹۷۷ به عضویت آکادمی علوم و هنرهای آمریکا درآمد. دیگر نویسندهی بزرگ هموطنش یعنی کنزابورو اوئه در وصف آبه، او را یکی از مهمترین نویسندگان مدرن ژاپن دانسته که راه را برای ربودن نوبل ادبیات توسط ژاپنیها باز کرد؛ گرچه خودش این جایزه را ـ با اینکه نزدیکش شده بود ـ نگرفت. آبه نگاهی بسیار نو و پیشرو داشت، و از بیان غریبترین مضامین و شگفتترین موضوعات در قالبی ادبی، نمیهراسید. مضامین آثارش معمولاً نشانگر هراسی پنهان است که از مواجههی انسانهای به ظاهر عادی با هم حاصل میشود. داستانهای آبه از فضاهایی واقعگرا و عادی شروع میشوند اما پلهپله و با حفظ همان روال عادی، خواننده را به فضای مالیخولیایی و غیرعادی میبرند و با سوالاتی اساسی درمورد چیستی انسان و ماهیت زندگی روبهرو میکنند.
از دیگر آثار شیوا مقانلو که توسط نشر نیماژ منتشر شده میتوان به مجموعهداستان «آدمهای اشتباهی» و رمان «اسرار عمارت تابان» و ترجمهی مجموعهداستان «اول شخص مفرد» نوشتهی هاروکی موراکامی و رمان «کلارا و خورشید» نوشتهی کازئو ایشی گورو اشاره کرد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.