رومن کاتسف با نام هنری رومن گاری و نام مستعار امیل آژار وقتی هنوز جوانی بیست وچند ساله بود، روژه مارتن دوگار درباره دست نوشته هایش گفته بود؛ «اینها را یا یک دیوانه نوشته یا یک گوسفند هار». نقد تندی که ممکن بود هر نویسنده ای را نومید و به یأس بکشاند، اما وقتی از سوی دیگر، آندره مالرو به گرمی «نویسندهای آتیه دار» خطابش قرار داد، ورق برگشت تا او کسی شود که امروز هست: رومن گاری نویسنده ای که با «ریشه های آسمان» توانست جایزه کنگور 1956 را از آن خود کند. داستان کتاب در آفریقا میگذرد. آخرین شعله های استعمار در حال فروپاشی است. عناصر مختلفی حکایت از تنهایی انسان هایی دارد که اغلب گذشته ای تلخ پشت سر دارند. آفریقا پناهگاه کسان بسیاری است که به خاطر دشت های بی پایان و مشاهده حیوانات آزاد به این سرزمین هجوم می آورند. نوعی بازگشت انسان به موطن اصلی خود. در راستای داستان ساده مورل که برای حمایت از فیل ها بعد از اردوهای نازی های دژخیم به آفریقا آمده، رومن گاری ریشه های این جهان را ترسیم می کند که درواقع به دنبال ارزش هایی چون عدالت، آزادی و عشق میگردد. «ریشه های آسمان» را با ترجمه سیلویا بجانیان در نشر نیماژ بخوانید
منبع: روزنامه آرمان امروز