فارسی بخند

فارسی بخند

اثر سپیده سیاوشی

معرفی:

موضوع مهاجرت و غم دیار از دیرباز در ادبیات ایران جایگاه خودش را داشته و به شکل‌های مختلف در شعرها و داستان‌ها بیان شده است و این‌بار در مجموعه داستان فارسی بخند نوشته‌ی سپیده سیاوشی به شکل زبان مادری نمود یافته است. در این داستان درهم‌آمیختگی زبان مادری و هویت آدم‌ها با روایتی ساده بیان شده و شاهد قسمتی از پریشانی‌های آدم‌هایی هستیم که دغدغه‌شان یافتن کسی‌ست که زبان مادری را و خاطرات گذشته‌شان را و در اصل هویت واقعی‌شان را برایشان تداعی کند. این مجموعه برنده‌ی بهترین مجموعه داستان جایزه‌ی هوشنگ گلشیری شده و به دلیل استقبال مخاطبان به چاپ پنجم خود رسیده است.

برشی از مجموعه داستان «فارسی بخند»

آن شب پرسید که چرا دیگر دوستم نداری؟ عاشق شده‌ای؟ مثل فیلم‌های احمقانه بود لحنش. خوب که نگاهش کردم دیدم دیگر چیزی تا آخر بازی نمانده. چشم‌هایش انگار دو صفحه‌ی سیاه‌وسفید بود که نگاهت می‌کردند و آن پشت توی سرش هیچ‌چیز نبود. خودش بازی را ادامه داد. دیگر همه‌چیز را رها کرده بودم. توی خانه هیچ‌چیز را حس نمی‌کردم… جز صدای دمپایی‌ها.